Türk’e göre din;
Benim dinim ne ümittir ne korku
Tanrıma sevdiğimden taparım
Ne cennet ne cehennem, bir koku
Almaksızın vazifemi yaparım

Vaiz, deme cehennemin ateşi
Çıkar bilmem kaç bin çeki odundan
Deki vardır bir güzellik güneşi
Doğmuş bizim aşkımızın odundan

Deki vardır Tuba adlı bir ağaç
Kökü gökte gönüllerde dalları
Yemişinden yedi ruhum değil aç
Bütün sevgi şefkat, onun balları

Vaiz, bana muhabbeti şerh eyle
Ben aramam şeytan nedir melek ne
Erenlerin esrarından söz söyle
Seven kimdir sevilen kim sevmek ne

Beni cennet vaadi ile avutma
Ruhum sevmez masivayı (dünyevi işleri) Velîdir
Cehennemin azabıyla korkutma
Korku nedir bilmez gönlüm Delidir.
ZİYA GÖKALP